فواید روزه؟
ضمیمه همشهری
در سالهای اخیر نوعی رویکرد خاص به مسئله فواید روزه در همه جا رایج شده است. اینکه در مطبوعات و محافل و نیز در صدا و سیما مدام درقالب های مختلف به طرح فواید روزه داری برای جسم پرداخته می شود، هر چند در ظاهر عیب خاصی ندارد اما به نظر می رسد این مقدار تاکید روی بحث فواید روزه داری می تواند نشان از نوعی دنیاگرایی در نگاه ما حتی به عبادات و طاعات باشد
درست است که احادیثی با این قبیل مضامین نیز در مورد روزه وارد شده است، اما حقیقت و هویت روزه با مسئله عبودیت و طاعت مرتبط است و بخش عمده تبلیغات مذهبی ما نیز باید در چنین چهارچوبی تعریف شود. نسبت روزه با اطاعت امر مولا و این که روزه تمرینی برای ذکر و به یاد آوردن گرسنگی و تشنگی هولناک روز رستاخیز و نیز یادکرد محرومان است بی شک مفاهیم عمده تر و اصلی تری هستند که در هر نوع تبلیغ دینی باید مد نظر قرار گیرند
این میزان بحث درباره فواید و نیز ضررهای احتمالی روزه قطعا تاثیرات نادرستی بر رفتار دینی ما خواهد گذاشت. که اصلاح این روند هوشیاری و مراقبت جمعی همه ما را می طلبد.
اصولا روزه در دل رویکردی به جهان تعریف می شود که جسم اهمیت چندانی در آن ندارد و اگر هم حفظ سلامتی جسم مهم است برای نیل به مقاصد روحانی است. سخن بر سر آسیب رسانی به جسم نیست بلکه اگر شما با برجسته سازی این نوع نگاه به روزه بپردازید، در توجیه بقیه احکام دین چه توانید کرد؟ و مثلا پدیده ای مثل شهادت طلبی را چگونه تفسیر و تحلیل خواهید کرد؟!
