هر روز پوستة تخم‌مرغی است که تو جوجة درونش هستی
اگر پوستة امروز را نشکنی، فردا پوسته‌ای بزرگ‌تر و محکم‌تر است که بر پوستة قبلی اضافه می‌شود در حالی که تو همان جوجة نحیف دیروز هستی
و همین‌طور پس‌‌فردا پوستة دیگری است و تو همان جوجة نحیف پریروز هستی...
بشکن بشکن راه بینداز تا در پوسته‌های زمان نمانی و نپوسی و نمیری.
شعر شکافتن مداوم این پوسته‌هاست،
شعر زندگی است!
+ نوشته شده در چهارشنبه چهارم خرداد ۱۳۹۰ساعت 17:54 علی محمد مودب
|
